Wat zouden we graag kinderen puur en zichzelf laten zijn. Hoe mooi zijn kinderen als ze nog niet beïnvloed worden door alles wat moet en “normaal” gevonden wordt. Wat willen we zelf ook graag onszelf zijn. En wat maken we dat onszelf en onze kinderen vaak moeilijk of onmogelijk.
Want het moet altijd beter, anders en volgens de geldende normen. En wat lijkt het dan allemaal zwaar. Terwijl het ook een stuk gemakkelijker kan. Ooit kreeg ik van een onbekende man een tip. Het was in het zwembad, na zwemles. Mijn zoontje was zo druk met vertellen, dat hij vergat zich aan te kleden. Zoals iedere week waren we nog als laatsten aanwezig in de kleedkamer. Inmiddels was ik erg moe en werden de prikkels van mijn druk pratende mannetje een tikje teveel. Ik reageerde dan ook kribbig, terwijl ik zei, dat hij nu echt moest gaan opschieten. De man naast me had het tafereel met een glimlach geobserveerd en zei iets onvergetelijks tegen me: “Wil je me beloven, dat je zijn enthousiasme nooit weg zult halen?”
Doorgaan met het lezen van “Jezelf zijn…”